Naar huis

Zondag 11 augustus 2024: Van Brielle naar huis.

Het ontbijt bij het Bastion Hotel is beter dan het avondeten maar ja, die lat ligt dan ook niet zo erg hoog. Nadat we uitgecheckt hebben, fietsen we de stad in. Brielle - vroeger heette de stad Den Briel - is vooral bekend omdat hier in 1572 de watergeuzen binnenvielen. Dat was toeval. Ik citeer even mijzelf (van mijn site over de geschiedenis van Holland in Huizen en Jaartallen.)

'In maart ligt een vloot van de geuzen in de haven van Dover, maar moeten daar van de Engelse koningin Elizabeth vertrekken. Ze besluiten naar Texel te varen, maar belanden door een storm en slechte navigatie bij Den Briel. Een inwoner van Den Briel, ene Jan Pieterszoon Koppelstok, ziet de schepen voor de kust liggen en vaart er in zijn roeiboot heen. Hij vertelt de geuzen dat het grootste gedeelte van het Spaanse garnizoen zich niet in de stad bevindt, waarop de Geuzen aan land gaan en de stad opeisen. ‘In naam van Oranje, doe open die poort!’, schreeuwen ze bij de stadspoort. De burgemeester van Den Briel, ene Koekebakker; zo heet hij, weigert dat, waarop de watergeuzen de stadsmuren bestormen en Den Briel veroveren. "Op 1 april verliest Alva zijn bril".’

Brielle telt nog veel oude gebouwen en historie. We fietsen er wat rond. 

Een gedenksteen in 1872 aangebracht op een huis in Brielle.

In naam van Oranje doe open die poort! Hij is al open meneer. Oh ja, dank je wel.

De stadswallen

Hier wordt een monument herbouwd (of misschien wel helemaal opnieuw gebouwd.)

Volgens sommigen heeft Brielle een beetje stoffig imago. 

Uit mijn serie IJsjes: Brielle

Ik heb deze foto op 'extra groot' gezet, maar het blijft een klein huisje.

Na ons bezoek aan Brielle, fietsen we naar Roozenburg waar we de pont naar Maassluis pakken.

 

De andere kant op is het een drukke van jewelste.

In Maassluis drinken we bij een terrasje een kop koffie aangevuld met een voor ons onbekend iets dat we beslist niet zelf besteld hebben.

Oké, het is een cheesecake en we hebben hem wel zelf besteld.

We fietsen even een klein stukje door Maassluis heen.

Pas als ik deze sluis zie, dringt het tot mij door waarom Maassluis Maassluis heet.

Bij deze brievenbus staat een bordje waarin je verzocht wordt om geen post in de bus te werpen. Het is een 'monument' om te herdenken dat de eerste brievenbus in Maassluis in 1881 werd geplaatst.

Het onderstaande 'verkeersbord' zien we niet vaak. Fietsers worden gewaarschuwd voor overstekende obers.

Dan is het tijd om naar huis te fietsen. Het eerste deel van de route is nog onbekend terrein voor ons, maar al snel komen we op vertrouwd gebied. Het is inmiddels wel warm. Tegen de dertig graden.

Een lantaarnpaal met een zonnepaneel

We rijden via Maasland naar Schipluiden waar we lunchen. Ik probeer daar karnejus, een combinatie van karnemelk met jus d'orange, uit en dat smaakt verrassend lekker.

Via Den Hoorn, Delft, Rijswijk, Den Haag en Voorburg fietsen we vervolgens naar huis en om een uur of vier zijn we na 321 km fietsen in zes dagen tijd weer thuis.

De route van vandaag: Van Brielle naar huis: 43,34 km

Naar Brielle

Zaterdag 10 augustus 2024: Van Bruinisse naar Brielle

Het ontbijt bij Hotel Bru is meer dan uitstekend. Het is een buffet dat geserveerd wordt in een zaal van het hotel zelf. De keuze is reuze. Er zijn zelfs twee soorten gekookte eitjes: van vijf minuten en zeven minuten. De winnaar van de fel begeerde trofee voor het beste ontbijt tijdens de fietstocht van Martin & Marianne is overduidelijk Hotel Bru.

Vandaag fietsen we naar Goeree-Overflakkee. Bij de haven van Bruinisse zien we de grootste mossel liggen die we ooit hebben gezien. Waarschijnlijk vannacht aangespoeld.

Hier kan een heel weeshuis een maand van eten.

Vervolgens gaat de rit over de Grevelingendam richting Oude Tonge op Overflakkee. Niet het meest boeiende fietspad van onze vakantie.

Goeree en Overflakkee waren vroeger twee aparte eilanden. In 1751 werd Overflakkee, ook wel Flakkee geheten, met een dam met het eiland Goeree verbonden en sindsdien vormen Goeree en Overflakkee, mede door landaanslibbing, samen één groot eiland, wel nog steeds met een eigen identiteit voor de twee delen. Op de Wikipedia kom ik de volgende prachtige zin tegen: 'Een Goereeënaar voelt zichzelf echter niet thuis onder de naam Flakkeeënaar.' Een dicteemaker zou er van smullen.

(In hetzelfde item op de Wikipedia lees ik ook dit: "Flakkee heeft lang gesloten gemeenschappen gekend, maar wordt de laatste decennia, sinds er dammen/bruggen liggen naar de overkant, overspoeld met overkanters, die op zoek zijn naar kust, rust, natuur en ruimte, maar zij begrijpen niet altijd de echte Flakkeeënaars van origine. Zij zijn meestal de stad gewend, en niet rustige dorpjes, waar een groot gedeelte nog ter kerke gaat.". Flakkeeënaars versus Overkanters, daar moet een tv-serie in zitten).

Op Overflakkee zien we veel windmolens staan, zowel moderne als oude windmolens. De eerste windmolens zien we al als we de Grevelingendam af fietsen.

We zien ook best veel oude windmolens. Deze staat bij Oude Tonge.

Vlak voor Oude Tonge zien we dit kunstwerk (Is het een tractor? Ik zie overal tractors in.) 

Even verderop zien we een beestenbende staan in een weiland. Wat stelt dit voor?

Het terrein blijkt van een handboogschietvereniging te zijn. Vermoedelijk zijn het schietschijven. We fietsen vervolgens een rondje door Oude Tonge.

Het is nog wat te vroeg voor koffie, dus daarom is het niet zo erg dat dit gezellig ogende terrasje nog niet open is.

Daarna gaat het richting Nieuwe Tonge. Daar is niet zo veel te zien. Tijdens de watersnoodramp van 1953 bleven hier alleen de kerk, de molen en drie huizen overeind staan. Het dorp werd na 1953 weer opgebouwd.

Nieuwe Tonge

Molen in Nieuwe Tonge

Even buiten Nieuwe Tonge drinken we een kop cappuccino bij een café-restaurant. Om te kijken hoe het met mijn verwondingen van de val in Middelburg gaat, maak ik even een selfie. Het ziet er al beter uit. Alleen groeien er nu wel allerlei takjes uit mijn hoofd.

Dan gaat het richting Middelharnis. Omdat het fietspad pal naast een drukke provinciale weg ligt, slaan we op een gegeven moment rechtsaf en zoeken we onze weg naar Middelharnis over allerlei landweggetjes.

Gaat dit nog ergens heen?

Ja, hierheen

Om kwart voor één komen we in Middelharnis aan. Hoog tijd voor de lunch. We zoeken een terrasje bij de haven op.

Middelharnis

Uitzicht vanaf ons terrasje.

Rechts op bovenstaande foto staat merkwaardigerwijze Darth Vader, een karakter uit de Star Wars films.

Oké, misschien is het niet Darth Vader maar de bovenkant van een parasol, dat kan ook.

Onze lunch. Ik had voordat Marianne de foto kon nemen al een deel van mijn lunch (rechts op de foto) opgegeten.

Na de lunch rijden we via Dirksland naar Ouddorp op Goeree, u weet wel, het deel waar de Goereeënaars wonen. Voor het eerst deze vakantie hebben we langere tijd de wind tegen wat een behoorlijke aanslag doet op mijn niet-aanwezige conditie. Marianne heeft er geen problemen mee zegt ze.

Watertoren in Dirksland

Het deel van de route na Dirksland gaat eerst via mooi gelegen fietspaden.

Daarna volgt een lang recht stuk, waar we de wind tegen hebben.

We hebben het lange stuk gehad. Even wat uitrusten voor degenen die daar behoefte aan hebben en wat water drinken.

Verderop wordt het landschap weer interessanter.

De eilandjes op deze foto zijn speciaal aangelegd voor kustbroedvogels.

Tegen een uur of vier komen we in de buurt van Ouddorp en slaan we af richting dorp.

Onderweg komen we langs deze boerderij uit 1659. Het wordt het Blauwe Huis genoemd. Hoe komen ze er op?

We fietsen vervolgens naar het oude centrum. Op een terrasje drinken we een cocktail (met 0% alcohol; we moeten nog fietsen.) Het duurt overigens een hele tijd voordat we iemand van de bediening zien. Als we eindelijk iemand zien en deze aanspreken, blijkt dat je online met een app moet bestellen (en gelijk moet afrekenen). Tja, moderne tijd.

Ik wil wedden dat je hier in 1774 kon bestellen zonder app.

Dan is het hoog tijd om richting Brielle te fietsen. Onderweg maken we nog even een rondje door Goederede, ook al zo'n typisch leuk oud Zeeuws stadje; herstel Zuid-Hollands stadje.

Via de 5 km lange Haringvlietdam steken we even later over naar Voorne.

Zo lijkt de dam heel klein, maar deze foto is niet in de lengte genomen maar in de breedte.

Er zit een 1 km lang spuisluizencomplex in de dam, dat per seconde 25.000 kubieke meter water kan doorlaten.

Aangekomen op Voorne gaat het mis. We volgen de hele tijd Brielle op de borden, maar als we na de dam bij een splitsing komen, staat er opeens helemaal geen Brielle meer op de borden.

Waar is Brielle gebleven? Je kan hier twee kanten op om naar Hellevoetsluis te gaan maar Brielle is opeens van de aardbodem verdwenen.

Een passerende wielrenner vertelt ons dat het hier inderdaad allemaal maar heel slecht staat aangegeven. Hij wijst ons de goede kant op. En als we nu toch aan het klagen zijn, de fietspaden hier op Voorne zijn niet van al te beste kwaliteit, te veel barsten en bulten. Vooruit Voorne, doe er wat aan! 

Waar we niet over zullen klagen zijn de schapen op het fietspad. Dat is wel schattig, afgezien van de poep op de weg,

Tegen een uur of  zeven uur we bij ons hotel in Brielle aan: het Bastion hotel. 

Laat ik het zo formuleren: het staat in de top 5 van de hotels waarin we tijdens onze korte fietsvakantie hebben verbleven, maar dan wel op de vijfde en laatste plaats. We kunnen het niet aanbevelen. Neem alleen al de plek voor je fietsen; die is er niet. Je moet die maar ergens buiten op de parkeerplaats zetten. Dan krijg je zaken als dit.

Verboden te parkeren; wel handig zo'n bord om je fiets er met een ketting aan vast te zetten. 

Er worden ook fietsen bij de ingang van het hotel gezet. De voorste twee fietsen stonden er al; de achterste twee fietsen zijn onze fietsen. Ik kan me trouwens niet voorstellen dat de brandweer blij is met de plekken waar mensen hun fiets zetten.

Enfin, we moeten niet klagen, want het hotel was wel het goedkoopste van de hotels in Brielle, maar als we mogen klagen: het avondeten in het hotel - we hebben na ruim 80 km fietsen geen zin meer om de stad in te gaan om een restaurant te zoeken - valt beslist niet mee. Voor het weekendmenu heb je de keuze uit liefst vier gerechten, waarvan er eentje (de ravioli die Marianne bestelde) na bestellen volgens de keuken niet meer voorradig blijkt te zijn. Het meisje dat ons bedient, heeft er ook niet veel zin in. De borden op omringende tafels laat ze staan. We besluiten om de koffie maar op onze kamer te zetten. Jammer dat het koffieapparaat het daar niet goed doet. Maar ach, er zijn ergere dingen op de wereld. Morgen weer een dag.

De route van vandaag: Van Bruinisse naar Brielle: 84,52 km

Klik hier voor de volgende dag.